|
Ik krijg tegenwoordig enorm veel reacties van lezers onder jullie die ook zelf kunnen schrijven. Ze schrijven dan wel gebrekkig en met de grootste moeite. Ja ja, lieve kindjes, dat merk ik er onmiddellijk aan. Met een hele hoop vrouwelijke intuïtie kom ik er meestal wel uit. Ze schrijven dat er niets aan m'n biografiën klopt. Het zijn dan ook de biografiën van Frans en Hans Frituur en daaraan klopt er ook niets meer dan hun hart. Niet meer en niet minder dan hun hart bedoel ik. Ze hebben me trouwens wijsgemaakt dat je ergens op hun pagina (op dat doodvervelende internet) een "Meet and Greet" met hen kunt winnen. "Meetje Greetje" noemden we haar. Ze leefde tot 86 en toen ging ze samenwonen. Met niemand. Het was in haar hoofd te doen. Al een geluk. Dat was niet ver rijden. Probeer je alsjeblieft voor te stellen dat er dan ook niemand, maar dan ook niemand weet wat jij weet. Onderhand weten is moeilijk te bepalen. Maar laten we het bij parate kennis houden. Als je bijvoorbeeld over de straat loopt en jij de enige bent die weet dat de straat daarvoor dient. Dan heb je inderdaad gelijk dat je over de straat loopt en niet rijdt met een auto waarover je dan weer weet dat je ermee moet rijden en er bijvoorbeeld je boterhammen (vers geperst) niet in moet opbergen. Want met een auto rij je gegarandeerd een aantal mensen dood die de straat gebruiken als bed, tafel of televisie. Probeer je maar eens voor te stellen hoe je al die miljarden mensen moet duidelijk maken dat de straat wel degelijk dient om... Nu weet ik het ook niet meer. Wie zegt er dat de straat dient om met een stinkende auto op te rijden? Daar had ik het over maar nu wil ik er niet over uitweiden. Dit zouden de biografieën van Frans en Hans Frituur moeten zijn! Waar ze tegenwoordig uithangen? Ze bekijken dag en nacht "Commercial Presentations", ze zijn er waarlijk aan verslaafd. En wat nog erger is: ze kopen al die dingen. M'n huis zit onderhand vol met "Sobakawa Pillows". Terwijl ze niet eens met een hoofdkussen slapen. Ze slapen nogal rechtstaand. Met hun voorhoofd tegen een muur rustend. Net zoals paarden slapen trouwens, als ze overdag slapen. 's Nachts slapen ze met hun ogen toe. Kun je je voorstellen hoe ik me voel, de enige mens in dit huis zijnde die weet waarvoor die hoofdkussens dienen? Ze halen er de hele tijd lijfstunts mee uit. En ze hebben ook al zo'n bowlingbal in huis gehaald. Hans gaat dan platweg op de grond liggen met zo'n "Sobakawa Pillow" op z'n borstkast. Vervolgens bestijgt Frans m'n laddertje die ik enkel gebruik om de ramen mee te lappen en laat hij hun bowlingbal van zo ongeveer die hoogte (duidt aan hoe hoog dan wel) op de borst van Hans vallen. Dan roept Hans het uit: "Hiha! Sobakawa Pillooooooooooow !!!". Horendol wordt ik er van. Je kunt dus het onderhand wel raden; met hun nieuwe frietmobiel schiet het dus geen ene reet meer op. M'n garage staat vol met van die spuitbussen. Nergens een voertuig te vinden. Natuurlijk lap ik m'n ramen niet met dat laddertje maar dan wel met een spons, hoe durf je het vragen? Toen ik laatst m'n maandstonden had probeerden ze zo'n "Sobakawa Pillow" in m'n slip te wurmen. Ik liet ze enkele uren doen. Wat me een aangename voorstelling opleverde. Eigenlijk jammer dat ze geen openbaar bezit zijn, Hans en Frans bedoel ik, m'n maandstonden niet natuurlijk. Ze hebben ergens een motor op de kop kunnen tikken. En daarrond willen ze nu dus een nieuwe frietmobiel bouwen. Ze hebben er jammer genoeg geen verstand van. Als ik ze vertel dat ze bij een professioneel iemand te rade moeten gaan sturen ze me met hun geile blik wandelen. De twee lieve geilaards... En ik elke dag opnieuw proberen m'n dochter ervan te overtuigen dat niet alle mannen geilaards zijn. Stel je voor dat jij alleen weet dat alle mannen geilaards zijn. Dat jij als enige mens op deze klotige aardkloot weet dat iedere en elke man enkel en alleen aan zijn eigen vreselijke seksuele behoeftes denkt. Daar ga je toch aan ten onder? Allee, dat hoop ik toch. Kijk nu, nu zijn ze bezig met het samenstellen der bumper met een hoop "Sobakawa Pillows". Als ik die reclame mag geloven tenminste. Ik denk er wel aan om zelf ook zo'n kussen te kopen. Hopelijk slaag ik erin om zo'n kussen te bestellen en in m'n huis te krijgen, naar het schijnt is het niet zo vanzelfsprekend dat de levering lukt. Als ik er niet in slaag om zo'n "Sobakawa Pillow" bij me thuis te krijgen begin ik er zelf een handeltje in. M'n huis ligt er toch vol van... En de duizendste klant krijgt Frans of Hans Frituur er gratis bij. Als kado dan wel... Get a life Frans en Hans Frituur! En 's nachts commercial presentations op Eurosport, allemaal gedubt Engels. Dan zitten ze mee te lippen. Ik hou jullie op de hoogte. Er hangt sneeuw in de lucht en m'n kleren zijn nergens te vinden. Het zijn en blijven toch kinderen, die Hans en Frans. Gisteren hebben ze me nog afgetroefd met hun bowlingbal, maar dan wel zonder de bescherming van zo'n zogenaamd "Sobakawa Pillow". Blauwe plekken noemen ze dat zeker? En inwendige bloedstortingen. En botbreuk op drie plaatsen tergelijkertijd als je rekening houdt dat het botje amper 2 centimeter groot is. De eerste die me weet te vertellen hoe dat botje dan wel heet mag me komen bezoeken in m'n ziekenkamer. De tweede (en al de rest) ook trouwens... in rijen van 2 aan 2. En liefst geen pralines meebrengen alsjeblieft, daaraan ben ik namelijk nogal allergisch, ik krijg er steevast ischias van. Wat dacht je van een... "Sobakawa Pillow"?
|
